سلامت ...

اگه انسان هماهنگ و شادمان باشه، سلامت هم خواهد بود. 

هر مرضی و هر بیماری ای، ناشی از گناه یا تخلف از قانون معنویت هست. 

خشم و نفرت و انزجار و بدخواهی و ترس و هر چی از این دست سلول های تن رو پاره پاره و خون رو مسموم میکنن. 

تصادفات ، کهولت و حتی خود مرگ، حاصل دست بر نداشتن از تصاویر نادرست ذهنی هست. 

اگه انسان خودش رو چنان ببینه که خداوند اونو میبینه، موجودی میشه تابناک و بی زمان و بی تواد و مرگ؛ چون خداوند انسان را به سیمای خودش و شبیه خودش خلق کرد. 

من خستگی رو نفی میکنم چون از هیچ چیز خسته نمیشم. 

من در سعادت ابدی و شگفتی هایی زیبا و شادمانی هایی سحر آمیز زندگی می کنم. 

تن من ، تن نور هست؛ یعنی بی زمان و خستگی ناپذیر، بی تولد و بی مرگ. 

زمان و مکان نمیشناسه ...... 

من (بی تولد و بی مرگ) در اکنون اعجایب انگیز زندگی می کنم، من اون یگانه، یگانه ام... 

من یک هستی معنوی هستم، تن من در بی نهایت کمال آفریده به سیما و شبیه او. 

هم اکنون نور خدا در یکایک سلول های تنم جریان می یابد و برای سلامت تابناکم یک دنیا سپاس می گزارم.

از خدای مهربونم آرزومندم که همیشه سلامت و برقرار و تندرست باشید............